Anthropocene Era is Morakot’s 5th solo exhibition that is ,however, different from the previous ones as this is her first time creating a combination of abstract paintings and an embroidery technique. The event was well received and attended by many people including Warisa Passakornnatee, Prof. Kamin Lertchaiprasert, Prof. Roongsuk Dorkbua, and Kittikong Tilokwattanotai

The inspiration of her works are from questioning the modern life where things change and shift out of time and space. She investigated the cracks, the chaos, the isolation and the human states and transformed all ideas into the visual scenery that is special yet disguises with toxin. The artist simulates natural space adding polluted and adulterated things through colors creating confusion and uneasiness. This is the alchemic collaboration bringing out the conflict between artificial and natural made-ups. It is an intense relationship full of fear and suspiciousness in every dimension. She created this individual visuality believing everything is connected and this kind of relationship can be seen through her works.

สําหรับนิทรรศการ Anthropocene Era ครั้งนี้นับว่าเป็นครั้งที่ 5 ของการแสดงงานเดี่ยวของอ. มรกต เกษเกล้า แต่ที่พิเศษไปกว่าครั้งที่ผ่านมา คือ การแสดงผลงานครั้งนี้เป็นครั้งแรก ที่ศิลปินนั้นได้สร้างสรรค์ผลงานออกมาในรูปแบบของภาพวาดแนวนามธรรม ประกอบกับการใช้เทคนิคชุนผ้าบนตัวผลงาน ทําให้นิทรรศการครั้งนี้มีบุคคลเข้าร่วมชมผลงานอย่างคับคั่ง และได้รับความสนใจและเสียงชื่นชมจากผู้ร่วมงานจํานวนมาก อาทิเช่น คุณวริษา ภาสกรนที, อาจารย์คามิน เลิศชัยประเสริฐ, อาจารย์รุ่งศักดิ์ ดอกบัว และคุณกิติก้อง ดิลกวัฒโนทัยเป็นต้น ผลงานภาพวาดนิทรรศการ Anthropocene Era ที่ศิลปิน อ. มรกต เกษเกล้าได้มานําเสนอภายในนิทรรศการนั้น เธอได้กล่าวไว้ว่า

เธอนั้นได้ตั้งคําถามถึงความร่วมสมัยของชีวิต ในยุคที่โลกเกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เร็วเสียจนแทบหลุดไปจากผัสสะของการรับรู้ทั้งเขตพื้นที่และขอบเวลา พอมีคําถามผุดขึ้นมา จากนั้นเธอก็เริ่มลงมือสํารวจ ตั้งต้นจากรอยร้าว ,ความสับสนวุ่นวาย ,สภาพอันแปลกแยก และสภาวะความเป็นมนุษย์นําเอาสิ่งเหล่านั้นมาสร้างเป็นทัศนียภาพที่มีความพิเศษ แต่แฝงด้วยพิษร้าย จําลองเอาพื้นที่ทางธรรมชาติมาไว้ เติมซ่อนมลภาวะอันเป็นพิษและสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในรอยสี ทําให้เกิดความงงงวย และไม่สะดวกสบายขึ้นในขณะเดียวกัน เป็นการประสานเชิงสร้างสรรค์ในการแปรธาตุรูปแบบใหม่ทางเคมีความสัมพันธ์เช่นนี้ดึงเอาความขัดแย้ง ระหว่างสิ่งที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นกับของที่รังสรรค์โดยธรรมชาติ เกิดเป็นความสัมพันธ์อันตึงเครียดเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และระแวดระวังในทุกระยะของมิติความสัมพันธ์ ซึ่งเธอสร้างงานให้มีปัจเจกภาพโดยเชือว่าทุกสิ่งมีความต่างกันแต่มีมโนทัศน์ที่เกี่ยวโยงความสัมพันธ์ของแต่ละสรรพสิ่งถึงกัน และในความสัมพันธ์เหล่านั้นสามารถมองเห็นได้ใน ผลงานชุดนี้ “Anthropocene Era.” ในครั้งนี้