ปิลาร์ อัลบาร์ราซิน
๓๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ – ๑๐ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๓

งานเปิดนิทรรศการ วันที่ ๓๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒
เวลา ๑๘.๐๐ – ๒๐.๐๐ น.

พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยใหม่เอี่ยม เชียงใหม่ ประเทศไทย

พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยใหม่เอี่ยมขอเชิญท่านเข้าร่วมนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกในเอเชียของศิลปินหญิงจากแคว้นอันดาลูเซีย แคว้นทางตอนใต้ของประเทศสเปน ปิลาร์ อัลบาร์ราซิน นิทรรศการเปิดให้เข้าชมตั้งแต่วันที่ ๓๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ ถึง ๑๐ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๓ พร้อมไปกับการเปิดนิทรรศการในวันที่ ๓๐ มีนาคม ขอเชิญร่วมกิจกรรมการสนทนากับศิลปิน ร่วมกับนักเขียนและภัณฑารักษ์อิสระ อารีแอน คุปเฟอร์แมน สุทธวงษ์ เกี่ยวกับผลงานและการทำงานศิลปะของปิลาร์

ปิลาร์ อัลบาร์ราซิน ศิลปินผู้เกิดที่เซบิย่าและทำงานทั้งในบ้านเกิดและมาดริดผู้นี้ ฉีกกระชากภาพจำเจของแคว้นอันดาลูเซียและอัตลักษณ์ความเป็นสเปนทิ้งไปอย่างมีชีวิตชีวา บ่อยครั้งเพื่อประกอบสร้างขึ้นมาใหม่ในวิถีทางที่เบี่ยงออกไปจากเดิม สิ่งที่ถูกเข้าใจว่าเป็นคติชนและประเพณีพื้นบ้านที่พรรณนาให้เห็นในงานของเธอผ่านฟลาเมงโก ผ้าลายจุด หรือขบวนแห่มหรสพ ถูกมองจากจุดยืนที่ชี้นำไปสู่การเมืองเรื่องชาติและชนชั้น เช่นเดียวกันกับความสัมพันธ์ที่มีเพศภาวะเป็นฐาน ดังที่ปรากฏให้เห็นในการผลัดเอาชั้นระบายที่จับจีบซ้อนกันทบทวีคูณที่แต่งแต้มลักษณะนิสัยในตัวตนของเธอทิ้งไป แทนที่จะหันเหไปจากภาพตัวแทนแบบเหมารวมเช่นนี้ ปิลาร์กลับมุ่งประเด็นไปยังการสร้างวัฒนธรรมพื้นถิ่นให้เป็นโภคภัณฑ์ ที่บ่อยครั้งปนเปอยู่กับความทะเยอทะยานทางการเมือง และอีกหลายครั้งต้องถูกบิดเบือนไปจากสิ่งที่โดนชักใยไว้ก่อนหน้า

ด้วยลักษณะที่ลวงล่อต่อสายตา ชุดผลงานอันหลากหลายของปิลาร์ ตั้งแต่ภาพถ่าย งานวิดีโอแสดงสด ไปจนถึงงานศิลปะจัดวาง และการ ‘เข้าแทรกแซง’ ยังพื้นที่จำเพาะ ได้จำลองกลไกการผลักและดันของแผนการทำตลาดการท่องเที่ยว ยั่วยวนเราให้หลงไปกับสีสันละลานตา จีบระบาย และเสียงดนตรี เมื่อถูกเย้ายวนจนติดกับแล้ว สายตาของผู้มองกลับย้ายไปจับจ้องยังรายละเอียดอันแปลกประหลาดที่เผยให้เห็นเบื้องลึกอันหม่นมืดในผลงานต่างๆ และพาผู้ชมไปสู่สถานะของการสะท้อนกลับ ที่ทั้งชวนหัวและชวนให้ไม่สบายใจพอๆ กัน

‘ผู้หญิงคนหนึ่ง’ ‘นักสตรีนิยม’ ‘แม่’ ‘ศิลปิน’ ‘ชาวแคว้นอันดาลูเซีย’ และ ‘คนสเปน’ คำคุณศัพท์เหล่านี้ (และอีกมากมาย) ช่วยสร้างอัตลักษณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปมาของปิลาร์ อัลบาร์ราซิน เล่นกับภาพจำเจที่เชื่อมโยงกับบทบาทหน้าที่เหล่านี้ เธอเชื่อมต่อช่องว่างระหว่างความเป็นอยู่ภายในพื้นที่ส่วนตัวและการแสดงออกทางสังคมที่จำเป็นในพื้นที่สาธารณะ เมื่อหยิบเอาองค์ประกอบจากบริบทหนึ่งวางลงไปในอีกบริบทหนึ่งแล้ว จึงเป็นการเปลี่ยนตัวเองและโลกไปแบบพลิกฝ่ามือ
___________________________________________________________

Pilar Albarracín Exhibition
30 March 2019 – 10 February 2020

Opening Reception: 30 March 2019, 6 – 8 PM

MAIIAM Contemporary Art Museum, Chiang Mai, Thailand

MAIIAM Contemporary Art Museum cordially invites you to Pilar Albarracín’s first solo exhibition in Asia. It will be on display from March 30th, 2019 to February 10th, 2020. Prior to the opening reception, there will be a talk between independent curator and writer, Ariane Kupferman-Sutthavong and Albarracín about her works and practice.

Born in Seville and working between her hometown and Madrid, Pilar Albarracín spiritedly tears apart clichés of the Andalusian and Spanish identities – often to reconstruct them in an offhand manner. The folklore – depicted in her work through flamenco, polka-dotted garments or theatrical processions – is viewed from a standpoint that encompasses national and class politics as well as gender-based relations, like shedding the multiple layers that make up the frilly dresses characteristics of her persona. Rather than shying away from such stereotypical representations, Albarracín addresses the commodification of local cultures – one so often tainted with political ambitions –and once-more distorts what has already been manipulated.

Visually enticing, Albarracín’s diverse body of works – ranging from photographs, video performances to installations and site-specific ‘interventions’ – recreate the push-and-pull mechanisms of tourism marketing schemes, seducing us into a whirlwind of colours, ruffles and musical themes. Once lured, the viewer’s gaze shifts towards the odd detail revealing the darker undertones in her pieces and bringing spectators to a state of reflexivity, equal parts amusing and unsettling.

A woman, a feminist, a mother, an artist, an Andalusian, a Spaniard – such adjectives (and many more) make up Albarracín’s shape-shifting identity. Toying with the clichés associated with each of these roles, she bridges the gap between the domesticity of the private realm and the affected social representations required in public, taking elements from one context and placing them in another, turning herself and her world upside down.